نیترات آمونیوم، با فرمول شیمیایی NH4NO3 ، نمکی از آمونیاک و اسید نیتریک است که به طور گسترده در کودها و مواد منفجره مورد استفاده قرار می گیرد. حاوی حدود ۵/۳۳ درصد نیتروژن است، که همه به شکل هایی قابل استفاده توسط گیاهان است این رایج ترین ماده ازت کودهای مصنوعی است نیترات آمونیوم همچنین برای اصلاح میزان منفجر شدن سایر مواد منفجره مانند نیتروگلیسیرین در به اصطلاح دینامیک آمونیاک یا به عنوان یک عامل اکسید کننده در آمونیاها، که مخلوطی از نیترات آمونیوم و آلومینیوم پودر هستند، به کار می رود. یک ویژگی جالب توجه نیترات آمونیوم این است که طبق قوانین ترمودینامیک حتی نباید وجود داشته باشد. این ترکیب حاوی نیتروژن به دو شکل است، واز یک طرف توسط اکسیژن و درطرف دیگر توسط هیدروژن احاطه شده است. به طور معمول، از آنها انتظار می رود که با هم واکنش نشان دهند، و به ترکیبات پایدار تر دی نیتروژن ، دی اکسیژن و آب تبدیل شوند. اما در نیترات آمونیوم، این فرآیند در دمای اتاق اتفاق نمی افتد. حتی اگرهمواره مراقب باشید، نیترات آمونیوم حادثه ای است که هر لحظه ممکن است اتفاق بیفتد.
محصولات مرتبط
کمبود ترکیبات نیتروژن با اختراع فرآیند هابر-بوش به پایان رسید. با ترکیب نیتروژن موجود در هوا با هیدروژن به دست آمده توسط اصلاح بخار از زغال سنگ یا گاز طبیعی، آمونیاک به یک ماده شیمیایی عظیم تبدیل شد. آمونیاک سپس با ترکیب آن با هوا بر روی یک کاتالیزور پلاتین داغ – در اصل سوزاندن آن – می تواند اکسیده شود و به اسید نیتریک تبدیل شود.
به این ترتیب نیترات آمونیوم (NH4NO3) ساخته می شود. آمونیاک گرم و اسید نیتریک در یک واکنش خنثی کننده ترکیب می شوند. پس از آب زدایی، نمک مذاب در یک برج اسپری کننده فرو می رود که قطرات در حال سقوط به عنوان توده هایی به اندازه قرص با عنوان قرص های استوانه ای شکل نامیده می شوند. چگالی قرص ها قابل کنترل است. ماده متراکم تر برای استفاده به عنوان کود از بین می رود، اما ماده سبک تر و متخلخل تر وارد صنعت مواد منفجره می شود. اگر برای اکثر ما این مسئله ایده جنگ و تروریسم را به ذهن یادآور می کند، فراموش نکنیم که مواد منفجره بیشتر در معدن و ساخت و ساز استفاده می شود، جایی که در معادن سنگ ها را می شکنندو پایه های ساختمان ها را آماده می کنند.
در دهه ۱۹۲۰ ، نیترات آمونیوم تولید شده در فرایند هابر-بوش ساخته شده، و در Oppau در آلمان در یک انبار ذخیره شد. در زمستان مرطوب، رطوبت را درخود جمع کرد، فشرده شد، و سخت شد. کارگران برای تهیه سنگ های سفید برای بسته بندی، از ترکیبات یا حتی دریل های پنوماتیک استفاده می کردند. که بعد از آن آنها با استفاده از دینامیت کار را آسانتر کردند. چند صد تن نیترات آمونیوم منفجر شد. و تعداد کشته زیادی به جا گذاشت.اما خوشبختانه امروزه فرایند قرص سازی باعث می شود مواد نسبت به سخت شدن حساسیت کمتری داشته و برای کنترل بسیار ایمن تر باشند.
نیترات آمونیوم در شکل جامد، مذاب یا محلول پایدار است. با این وجود، به دلیل وجود آلاینده ها یا قرار گرفتن در معرض دمای زیاد (به عنوان مثال آتش یا گرمای تابشی) می تواند در برابر انفجار مقاومت کمتری داشته باشد.
موارد زیر می تواند باعث شود که نیترات آمونیوم در معرض خطر بیشتری از انفجار باشد:
- قرار گرفتن در معرض آلاینده ها از جمله کلریدها، فلزاتی مانند کروم، مس، کبالت و نیکل، کاهش pH(افزایش اسیدیته)
- هنگامی که نیترات آمونیوم مذاب شود (به خصوص در صورت محدود بودن) خطر انفجار افزایش می یابد.
- در صورت تماس با مواد اکسید شده به عنوان مثال ارگانیک هایی نظیر روغن، سوخت، کاغذ، کاه یا پارچه باشد، این خطر به طرز چشمگیری افزایش می یابد.
نیترات آمونیوم به دلیل عوامل زیر ممکن است منفجر شود:
- قرار گرفتن در معرض شوک های شدید (به عنوان مثال از امواج شوک انفجارهای اطراف)
- قرار گرفتن در معرض دمای بالای محصورشده (به عنوان مثال در یک لوله بسته)
- یک انفجار کوچک تر می تواند باعث انفجار در مقادیر بیشتر ذخیره شده در این نزدیکی شود.
- گرما ، آتش وسوختن نیترات آمونیوم
نیترات آمونیوم نمی سوزاند. با این وجود، در صورت وجود مواد قابل اشتعال یا قابل احتراق حتی در صورت عدم وجود اکسیژن ، میزان احتراق را پشتیبانی و افزایش می دهد. با گرم شدن، ذوب می شود ، تجزیه و آزادسازی گازهای سمی از جمله اکسیدهای ازت (NOx) و گاز آمونیاک (NH3). در صورت گرم شدن بیش از حد (مانند آتش سوزی) می تواند باعث انفجار در فضای بسته شود.
دیدگاه خود را بنویسید